Waarom goede voornemens slechte voornemens zijn

Goede voornemens: afvallen, meer tijd besteden aan…. etc. Je kent ze waarschijnlijk wel.

De meeste goede voornemens bedenk je in je hoofd, je hebt een plaatje waar je naar toe wilt, zo moet het er uit zien!

Echte veranderingen komen echter alleen tot stand als je hoofd (denken) hart (handelen) en je buik (voelen) op 1 lijn zitten en dat je het dus niet alleen bedacht hebt, maar je hele wezen er achter staat.

Vaak weet je niet eens dat je buik niet mee doet…. en raak je alleen maar teleurgesteld in jezelf en geef je jezelf ook nog op de kop!

Daarom zijn goede voornemens slechte voornemens!

Mijn voornemen is om bij alles wat ik bedenk even mijn gevoel te vragen of ik dit plan echt ten uitvoer kan brengen. Soms heeft dat even tijd nodig om te bezinken……

Misschien ook een goed voornemen voor jou?

Jouw balans vinden na de decembermaand

De kerstboom is weer afgetuigd, de lange grijze januari maand staat voor de deur. Werk en school zijn weer hervat, het gewone leventje is er weer.

Niks geen lekkere kerststollen, kerstkransen en oliebollen meer! Nee we worden nu in de supermarkt doodgegooid met aanbiedingen voor boerenkool en hutspot.

Om nog maar niet te spreken van al die challengens op Facebook: 30 dagen zonder suiker, alcohol en andere detoxkuren: zoals bijvoorbeeld: van gifbelt naar tempel!

Maar goed, de verleidingen van al die heerlijkheden van december zijn er niet meer.

En wat dan wel? Moet je meedoen met al die goede voornemens, en hoelang hou je dat vol? Wat is je motivatie om mee te doen?

Wil je gewoon weer wat balans na al die lekkere, ongezonde dingen ?

Je hebt nu geen excuus meer om te snoepen, maar waarom voelt het dan zo leeg?

Wat is nu eigenlijk je echte behoefte, waar “schreeuwt” jouw maag, jouw mond en jouw kiezen om?

Kauwen kan helpen om stress kwijt te raken, dus vandaar die kauwgumpjes, maar ja, je lichaam maakt daardoor wel speeksel aan om “iets” te krijgen.

Dus krijg je zin in eten, je kauwt je frustratie en stress weg..

Misschien herken je dit:

Je:

• hebt de neiging om je nare, lege gevoel weg te eten
• komt na je werk thuis en vindt dat je wel wat lekkers hebt verdiend na zo’n zware dag
• eet wel, maar voelt je niet verzadigd
• voelt je onrustig en eet die onrust weg
• kunt juist geen hap door je keel krijgen, iets ligt je zwaar op je maag, of hangt je de keel uit.

Allemaal voorbeelden van emotie(vr)eten…

Emotie-eten doen we, vaak onbewust, om vervelende gevoelens weg te eten.

Je kunt die gevoelens trouwens ook weg:

• drinken (vooral alcohol helpt)
• kopen
• roken
• (hard) werken

En zo zijn er nog diverse andere verslavingen….

Hiermee verdoof je jezelf en voel je die rottige gevoelens, in ieder geval tijdelijk, niet.

Niet echt handig, maar wel heel menselijk….

In mijn werk kom ik deze worstelingen vaak tegen en ik herken ze natuurlijk zelf ook.

Ik weet inmiddels hoe ik die gevoelens van leegte en onrust aan moet pakken.

Bijvoorbeeld door gewoon op de bank te gaan zitten en te voelen: wat voel ik? Waar heb ik nu echt behoefte aan?

Meestal komt er dan een soort antwoord als: ik voel me wat alleen en heb behoefte om even lekker tegen iemand aan te leunen. Of ik voel me boos over een situatie en wil dit graag met iemand delen, dat is mijn echte behoefte….!

Vaak kan een duurzame aanpak van je emotie-eten van alles bij je losmaken.

Ik help je daar graag bij. Soms is daarbij aandacht voor je familie-achtergrond ook van belang. Maar vooral bewustwording van je gevoel.

Want: voelen is uiteindelijk: Echt leven! En niet meer te hoeven vreten!

Ik wens je een heel mooi jaar toe waarin je de juiste keuzes voor jezelf kan maken.

Liefdevolle groet,

Anna